Η νυχτερίδα του Jo Nesbo: κριτική για το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα
Με το βιβλίο «Η νυχτερίδα» έγινε η πρώτη μου επαφή με το έργο του Jo Nesbo, αλλά οι εντυπώσεις που μου άφησε δεν ήταν οι αναμενόμενες.
Διάβασα, λοιπόν, κι εγώ επιτέλους κάτι από τον Jo Nesbo (ή Γιου Νέσμπε όπως προφέρεται στα νορβηγικά), τον ευπώλητο και διάσημο συγγραφέα της δημοφιλούς αστυνομικής σειράς βιβλίων με πρωταγωνιστή τον κατατρεγμένο αντι-ήρωα ντετέκτιβ Χάρι Χόλε. Η σειρά αυτή αριθμεί έως τώρα δεκατρία βιβλία και το πρώτο είναι «Η νυχτερίδα», το οποίο και ολοκλήρωσα πρόσφατα.
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα περισσότερα από αυτό το βιβλίο αν αναλογιστώ τους αναρίθμητους φαν της σειράς αυτής. Όμως, λαμβάνοντας υπόψη ότι πρόκειται για την πρώτη συγγραφική προσπάθεια του Νέσμπο η οποία εκδόθηκε το 1997 στα νορβηγικά, μπορώ να δώσω κάποια ελαφρυντικά και να αναγνωρίσω πολλά καλά στοιχεία στο βιβλίο. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή! Παρακάτω θα βρεις λίγες πληροφορίες που χρειάζεται να ξέρεις για αυτό το πρώτο βιβλίο της σειράς, καθώς φυσικά και την κριτική μου για το βιβλίο «Η νυχτερίδα».
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Συγγραφέας: Jo Nesbo
Σελίδες: 440
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Έτος έκδοσης: 2014
«Η νυχτερίδα» αποτελεί το πρώτο μέρος της σειράς βιβλίων αστυνομικής noir λογοτεχνίας του Γιου Νέσμπε με πρωταγωνιστή τον αντισυμβατικό ντετέκτιβ Χάρι Χόλε. Εδώ ο Χάρι Χόλε ταξιδεύει ως την Αυστραλία με σκοπό να βοηθήσει στις έρευνες για την εξιχνίαση της δολοφονίας μιας εικοσιτρίαχρονης Νορβηγίδας στο Σίδνεϊ κατά τη διάρκεια του αυστραλιανού καλοκαιριού. Στην αρχή τον παρακολουθούμε να εγκλιματίζεται με την χώρα και τους ανθρώπους της, ενώ ο Άντριου Κένσιγκτον, ένας Αυστραλός αστυνομικός με τον οποίο συνεργάζεται, τον ξεναγεί όχι μόνο στους δρόμους της Αυστραλίας, αλλά και στις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Το νήμα των ερευνών τους οδηγεί σε μια αλυσίδα ανεξιχνίαστων φόνων γυναικών τα τελευταία χρόνια και τότε είναι που η υπόθεση αρχίζει να περιπλέκεται, καθώς όλα δείχνουν την ύπαρξη ενός σίριαλ κίλερ που ξέρει πολύ καλά πώς να καλύπτει τα ίχνη του. Όταν τα πτώματα αρχίζουν να πληθαίνουν, ο Χάρι βρίσκει την άκρη του νήματος και προτείνει έναν ριψοκίνδυνο τρόπο για να πιάσουν τον δολοφόνο. Θα πετύχει το σχέδιο ή θα τους ξεφύγει για άλλη μια φορά ο ένοχος;
Στο βιβλίο «Η νυχτερίδα» ο Χάρι Χόλε μας συστήνεται μέσα από αναδρομές στο παρελθόν του αποκαλύπτοντας λεπτομέρειες για την προσωπική του ζωή που τον έχουν στιγματίσει. Οι προσωπικές του αδυναμίες, όμως, εμπλέκονται με την υπόθεση και σιγά σιγά βλέπουμε την αρχή αυτού του χαρακτήρα τον οποίο παρακολουθούμε να εξελίσσεται στα υπόλοιπα βιβλία της σειράς.
Τα βιβλία με πρωταγωνιστή τον Χάρι Χόλε στη σειρά
Αν θέλεις να διαβάσεις με τη σειρά τα βιβλία του Jo Nesbo με κεντρικό ήρωα τον Χάρι Χόλε, ιδού:
- Η νυχτερίδα (1997)
- Κατσαρίδες (1998)
- Ο κοκκινολαίμης (2000)
- Νέμεσις (2002)
- Το αστέρι του διαβόλου (2003)
- Ο λυτρωτής (2005)
- Ο χιονάνθρωπος (2007)
- Η λεοπάρδαλη (2009)
- Ο φαντομάς (2011)
- Αστυνομία (2013)
- Η δίψα (2017)
- Το μαχαίρι (2019)
- Ματωμένη σελήνη (2023)
Γιατί να διαβάσεις το βιβλίο «Η νυχτερίδα»
Διάβασέ το αν σου αρέσει το είδος του αστυνομικού noir και ψάχνεις να επενδύσεις χρόνο σε μια σειρά βιβλίων με πρωταγωνιστή έναν βασανισμένο αντι-ήρωα που εξελίσσεται σταδιακά σε κάθε βιβλίο. Θα έλεγα να κρατάς μικρό καλάθι στο πρώτο βιβλίο της σειράς, γιατί έχει αρκετές αδυναμίες. Βέβαια, τα επόμενα βιβλία, σύμφωνα με αρκετούς λάτρεις του συγγραφέα, είναι πολύ καλύτερα με τη «Νυχτερίδα», όμως, να είναι απαραίτητο ανάγνωσμα για να γνωρίσεις το προσωπικό ταξίδι του Χάρι Χόλε. Θεωρώ, φυσικά, πως οι αδυναμίες αυτές μπορεί να μην είναι εμφανείς σε όλους και όλες, οπότε ίσως εσύ να το απολαύσεις πολύ περισσότερο.
Τι με κέρδισε στο βιβλίο «Η νυχτερίδα»
Σκηνικό και ιστορικές πληροφορίες για την Αυστραλία
Όπως είπα και προηγουμένως, το βιβλίο αυτό έχει αρκετά καλά στοιχεία. Αρχικά, το σκηνικό στο οποίο ο συγγραφέας στήνει την υπόθεση είναι η καλοκαιρινή Αυστραλία, οπότε μέσα από τις έρευνες του κεντρικού ήρωα, γνωρίζουμε δρόμους και εμβληματικά μέρη του Σίδνεϊ, πλούσιες πληροφορίες για την Ιστορία και τον πολιτισμό των Αβορίγινων, καθώς και για τη σχέση τους με τους Ευρωπαίους αποίκους μέχρι και σήμερα.
Κεντρικός ήρωας
Ο Χάρι Χόλε είναι ένας αρκετά ενδιαφέρων ήρωας, με τις ανθρώπινες αδυναμίες του που πολλές φορές δυσκολεύουν τη ζωή και τη δουλειά του. Στο σημείο που ξεκινά η ιστορία, είναι πρώην αλκοολικός, και όπως λέει και ο ίδιος, δεν θεωρεί τον εαυτό του ιδιαίτερα έξυπνο, ενώ τον βλέπουμε αρκετές φορές να δρα παρορμητικά. Παρ’όλα αυτά, έχει το ένστικτό του που τον βοηθάει να είναι καλός ντετέκτιβ. Όταν έφτασα στην τελευταία σελίδα, πάντως, έμεινα να αναρωτιέμαι πώς γίνεται να μην τον έχουν διώξει ακόμα από το αστυνομικό σώμα (κάτι που εξηγείται μέσα στο βιβλίο, αλλά εγώ εξακολουθώ να αναρωτιέμαι).
Οι τελευταίες 100 σελίδες
Το τελευταίο κομμάτι του βιβλίου, θεωρώ πως ήταν το πιο καλογραμμένο μέρος του και το πιο καταιγιστικό όσον αφορά τις εξελίξεις και τις ανατροπές. Ήταν μάλιστα αυτό που με κέρδισε και με έκανε να αλλάξω λίγο τη γνώμη που είχα σχηματίσει έχοντας φτάσει τα 2/3 του βιβλίου.
Θέματα
Ο συγγραφέας στήνοντας την ιστορία του στην Αυστραλία, του δίνεται η ευκαιρία να μας δείξει τις μακροχρόνιες συνέπειες της αποικιοκρατίας των Ευρωπαίων στη χώρα, όπως τον παραγκωνισμό και την καταπίεση των γηγενών πληθυσμών. Ταυτόχρονα, μέσα από τους χαρακτήρες του παρακολουθούμε να αναπτύσσεται και το θέμα της εξάρτησης από τα ναρκωτικά και, κυρίως, από το αλκοόλ.
Μπορεί απλώς να σημαίνει ότι οι άνθρωποι, όπου κι αν ζουν στην υφήλιο, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μοιράζονται τις ίδιες σκέψεις ή φαντασίες. […] Ότι εμείς οι άνθρωποι, παρ’ όλες τις διαφορές μας, αργά ή γρήγορα καταλήγουμε στις ίδιες απαντήσεις.
Jo Nesbo – «Η νυχτερίδα»
Τι δεν πήγε καλά με το βιβλίο «Η νυχτερίδα»
Αργή εξέλιξη της πλοκής και φλυαρία
Δυστυχώς, αρκετά πράγματα με απογοήτευσαν σε αυτό το βιβλίο κι ένα από τα σημαντικότερα ήταν η αργή εξέλιξη της πλοκής με εξαίρεση τις τελευταίες εκατό σελίδες. Η εξιχνίαση της υπόθεσης θα μπορούσε να έχει γίνει πιο γρήγορα, ενώ αρκετά επιμέρους στοιχεία καθυστέρησαν την εξέλιξη της ιστορίας.
Αρχικά, ενώ οι πληροφορίες που παραθέτει για την Ιστορία της Αυστραλίας είναι πολύ ενδιαφέρουσες, τις περισσότερες φορές δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση και δεν εξυπηρετούν πουθενά στην πλοκή, αν εξαιρέσω δυο-τρεις ιστορίες από τον πολιτισμό των Αβορίγινων οι οποίες συνδέονται πολύ όμορφα στο τέλος. Αυτές οι πληροφορίες κάνουν το κείμενο φλύαρο και κουραστικό, ενώ ταυτόχρονα καθυστερούν την εξέλιξη της πλοκής. Την ίδια στιγμή, ο τρόπος που παρουσιάζονται είναι πολύ στεγνός και αδιάφορος, καθώς βλέπουμε τους χαρακτήρες να αραδιάζουν πληροφορίες λες και είναι εγκυκλοπαίδειες και όχι κανονικοί άνθρωποι.
Μετά έχουμε και τα φλας μπακ που μας δείχνουν το παρελθόν του ήρωα. Ναι μεν μαθαίνουμε από που προέρχεται ο Χάρι Χόλε, αλλά έτσι όπως παρατίθενται, διακόπτουν κάθε λίγο και λιγάκι την κεντρική αφήγηση με αποτέλεσμα να χάνεται η ροή της ιστορίας.
Διάλογοι
Ταυτόχρονα, βρήκα τους διαλόγους αφύσικους και αμήχανους τις περισσότερες φορές. Ειδικά όταν κάποιος χαρακτήρας διηγούνταν κάποιο περιστατικό από τη ζωή του ή ιστορικές πληροφορίες, φαινόταν να χάνεται η δική του φωνή και να αντικαθίσταται με αυτή του αφηγητή του βιβλίου. Η δε αλληλλεπίδραση και το δέσιμο του Χάρι Χόλε με τη Μπριγκίτα έβγαζαν μια αμηχανία και ασυνέχεια, ενώ προσωπικά δε μπόρεσα να δικαιολογήσω την ένταση στη σύνδεσή τους από αυτά που μας είπε ο συγγραφέας για τους δυο χαρακτήρες.
Κίνητρα του ενόχου
Το πιο σημαντικό, όμως, στοιχείο που με απογοήτευσε πολύ σε αυτό το βιβλίο ήταν τα κίνητρα του ενόχου, ο οποίος στο τέλος απλά ανακοινώνει τον λόγο που διαπράττει αυτούς τους φόνους, χωρίς κατά την προσωπική μου άποψη να δικαιολογείται επαρκώς η συμπεριφορά του από το παρελθόν του και τη ζωή του. Έτσι όπως μας παρουσιάζονται τα κίνητρά του, θα μπορούσε ο καθένας που έχει παρόμοια βιώματα με εκείνον να οδηγηθεί σε αυτήν την εγκληματική συμπεριφορά. Πρακτικά, δεν καταλαβαίνω πώς έφτασε σε αυτήν την παράνοια.
Αξίζει να διαβάσεις το βιβλίο «Η νυχτερίδα»;
Αν και δε μπορώ να πω ότι «Η νυχτερίδα» είναι ένα κακό βιβλίο, σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει τη φήμη που ακολουθεί τον συγγραφέα. Αξίζει να το διαβάσεις, λοιπόν; Η απάντησή μου είναι, ναι, αν θέλεις ένα βιβλίο με φόντο την καλοκαιρινή Αυστραλία κι αυτόν τον κλασικό noir αντι-ήρωα που κυνηγάει δολοφόνους, ενώ η προσωπική του ζωή είναι χάλια.
Στα θετικά του βιβλίου είναι σίγουρα η ανάπτυξη του κεντρικού ήρωα και οι τελευταίες εκατό σελίδες όπου συναντάμε όλο το ζουμί της ιστορίας. Δε μπορώ όμως να αγνοήσω της αργή εξέλιξη της πλοκής, την απουσία ροής στη γραφή σε κάποια σημεία, τις πολλές εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες που δεν εξυπηρετούν πουθενά, τους αμήχανους διαλόγους και την ανεπαρκή εξήγηση των κινήτρων του δολοφόνου, στοιχεία τα οποία τα δικαιολογώ εν μέρει, καθώς πρόκειται για την πρώτη συγγραφική δουλειά του Νέσμπο.
Αν θέλεις, όμως, να διαβάσεις κι άλλα βιβλία της ίδιας σειράς με πρωταγωνιστή τον Χάρι Χόλε, «Η νυχτερίδα» θεωρείται απαραίτητο να διαβαστεί, ώστε να καταλάβεις την πορεία και την εξέλιξη του κεντρικού ήρωα. Τι λες, λοιπόν; Θα το τολμήσεις; Εγώ σίγουρα δεν μετάνιωσα που το διάβασα κι ελπίζω, όπως μου έχουν πει, τα επόμενα να με ενθουσιάσουν περισσότερο.
Πρόσφατα άρθρα:
