Η χαρά του πολεμιστή: μια συλλογή διηγημάτων του Τομπάιας Γουλφ

«Η χαρά του πολεμιστή και άλλα διηγήματα» είναι μια συλλογή από τις καλύτερες ιστορίες του κορυφαίου Αμερικανού διηγηματογράφου Τομπάιας Γουλφ.

Ξεκίνησα να το διαβάζω τη συλλογή «Η χαρά του πολεμιστή» πριν από κάποια χρόνια, όταν δεν είχα πολύ χρόνο για βιβλία και με βόλευε να διαβάζω αργά μια ιστορία τη φορά. Βέβαια, ένας άλλος λόγος που έπιασα αυτή τη συλλογή ήταν και η δική μου ενασχόληση με τη συγγραφή διηγημάτων, καθώς ήθελα να δω πώς ένας συγγραφέας μπορεί να χωρέσει μέσα σε λίγες σελίδες βαθιά νοήματα και αλήθειες της ζωής. Και ο Τομπάιας Γουλφ φαίνεται να είναι τόσο αριστοτέχνης στο να κάνει ακριβώς αυτό. Δεν θεωρείται άλλωστε τυχαία ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς διηγηματογράφους.

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Συγγραφέας: Tobias Wolff

Σελίδες: 192

Εκδόσεις: Ίκαρος

«Η χαρά του πολεμιστή» είναι μια συλλογή δέκα εκ των καλύτερων ιστοριών του συγγραφέα επιλεγμένες από διάφορες συλλογές που έχουν εκδοθεί στη συγγραφική του καριέρα. Σε αυτά τα διηγήματα θα βρεις γοητευτικές, αστείες και τραγικές στιγμές της καθημερινότητας που σε μεταφέρουν στην πραγματικότητα των ΗΠΑ και σε προβληματίζουν με τις παθογένειες αυτής της χώρας. Βέβαια, αυτές οι ιστορίες έχουν διαχρονικό χαρακτήρα και μέσα σε αυτές μπορείς να εντοπίσεις διλήμματα και σκέψεις που αφορούν τον καθένα και την καθεμία από εμάς. Όλες οι ιστορίες είναι πολύ απλά γραμμένες χωρίς περιττές περιγραφές. Γενικά, ο συγγραφέας σου δίνει την εντύπωση ότι λέει τόσα πολλά χωρίς να γράφει για κάτι το ιδιαίτερο.

Γιατί να διαβάσεις το βιβλίο «Η χαρά του πολεμιστή»

Διάβασέ το αν σου αρέσουν οι μικρές ιστορίες με κοινωνικό περιεχόμενο και προσωπικούς προβληματισμούς που μέσα από την απλότητά τους θα σε βάλουν στη διαδικασία να σκεφτείς. Ειδικά, αν δεν έχεις πολύ χρόνο για διάβασμα, αυτή η συλλογή μικρών ιστοριών είναι ό,τι πρέπει για να διαβάζεις λίγο λίγο κάθε μέρα.

🛒Βρες το βιβλίο «Η χαρά του πολεμιστή και άλλα διηγήματα» εδώ.

Τι ξεχώρισα στο βιβλίο «Η χαρά του πολεμιστή»

Παθογένειες των ΗΠΑ και εσωτερικοί προβληματισμοί

Σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων του Τομπάιας Γουλφ, δεν μπόρεσα να μην παρατηρήσω ότι ο συγγραφέας μιλάει για πολλά πράγματα που πάνε στραβά στις ΗΠΑ σήμερα. Το ζήτημα της οπλοκατοχής είναι κυρίαρχο σε τρεις ιστορίες – αν θυμάμαι καλά – που θίγουν αυτό το θέμα. Το διήγημα «Η χαρά του πολεμιστή» αποκαλύπτει το πώς έχει επηρεαστεί η αμερικανική κοινωνία από τους πολέμους που έκαναν οι ΗΠΑ, ενώ το «Λεβιάθαν» θίγει το θέμα των ναρκωτικών και την αίσθηση του ανικανοποίητου.

Άλλα διηγήματα όπως το «Δικό της σκυλί» και το «Άγρυπνος» ξετυλίγουν προσωπικούς προβληματισμούς των ηρώων για τις ανθρώπινες σχέσεις. Όλες οι ιστορίες έχουν κάτι να πουν με έναν απλό και ανεπιτήδευτο τρόπο.

Αξίζει να διαβάσεις το βιβλίο «Η χαρά του πολεμιστή»;

Σίγουρα δεν με εντυπωσίασαν όλα τα διηγήματα από αυτή τη συλλογή. Κάποια μάλιστα έπρεπε να τα σκεφτώ για κάμποση ώρα για να αντιληφθώ τι θέλει να πει ο ποιητής. Όμως, όλες οι ιστορίες με έβαλαν στη διαδικασία να προβληματιστώ για το πώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι πόλεμοι έχουν επηρεάσει τον άνθρωπο των ΗΠΑ. Υπάρχει ένας διαχρονικός χαρακτήρας σε όλα τα διηγήματα, γιατί οι ήρωες των ιστοριών είναι βγαλμένοι από την πραγματική ζωή. Θα μπορούσαν να είναι εσύ ή εγώ.

Διάβασέ το, λοιπόν, αν έχεις όρεξη για ιστορίες χωρίς πολλές σάλτσες, ιστορίες που θα σε κάνουν να προβληματιστείς κοινωνικά και προσωπικά.

🛒Βρες το βιβλίο «Η χαρά του πολεμιστή και άλλα διηγήματα» εδώ.

Βρες το μεταχειρισμένο στο metabook.

📚Δες κι άλλες προτάσεις για βιβλία με διηγήματα.

«… Ο καθένας έχει κάτι καλό μέσα του. Εσύ για ποιο πράγμα είσαι υπερήφανος;»

«Ξέρω να επιβιώνω» είπα. Αλλά μια τέτοια δήλωση μάλλον δεν θα είχε μεγάλη αξία σε μια νεκρολογία.

Ο Γκίβενς είπε: «Για μένα είναι η αφοσίωση. Η αφοσίωση είναι πολύ ξεκάθαρο μοτίβο στη ζωή μου. Αν είχες τα μάτια σου ανοιχτά θα το ‘χες καταλάβει. Όταν διαβάζεις ότι ένας άνθρωπος υπηρέτησε την πατρίδα του στον πόλεμο, ότι έμεινε παντρεμένος με την ίδια γυναίκα επί σαράντα δύο χρόνια, ότι έκανε την ίδια δουλειά, μα το Θεό, αυτό θα έπρεπε να σου λέει κάτι. Θα έπρεπε να σου δίνει μια εικόνα».

Από το διήγημα Θνητοί του Τομπάιας Γουλφ